Alaskan Smoked Porter- czyli łyk ambrozji między kilometrami nakręcanymi korbą rowerową

Piękna pogoda, a więc nierozłączne z nią związane 'wypady' rowerowe, całkowicie pochłonęły mój czas wolny. Oczywiście nie pozbawiłem się przyjemności degustacji piwa lecz delikatnie mówiąc, zaniedbałem moje obowiązki jako bloggera. Materiałów nazbierało się już sporo, do tego stopnia, że czuję się jak leniwy student podczas sesji, z gromem obowiązków na głowie. Wracając jednak do sedna, chciał bym dzisiaj przybliżyć Wam piwo niezwykłe bo z bogatą historią, sięgającą gorączki złota jak i dużym uznaniem w rodzimym kraju, czyli Ameryce jak i poza jej granicami. Mowa o Alaskan Brewing Co. i ich Smoked Porterze. Swoją aktualną formę, browar z Alaski zawdzięcza Geoff'emu i Marcy Larson, którzy założyli firmę w 1886 roku, a co za tym idzie wznowili pracę lokalnego browaru. Wówczas 67 browar rzemieślniczy był inspiracją dla wielu nowych craft'ów, których liczba wzrosła do imponującej liczby ok. 2500 w 2013/14 roku! Dla porównania, wszystkich browarów w Polsce mamy ok. 100, w tym duże browary korporacyjne średnie jak i rzemieślnicze.
Smoked Porter  to piwo wędzone w stylu American Porter, które przecierało szlaki, wówczas niezbyt popularnemu stylowi w USA. Pierwsze warki uwarzono w 1988 roku, które zapoczątkowały limitowaną edycję tego trunku. Dodatkowo można napisać, że opisywany styl nadaje się do leżakowania. To znaczy, że z każdym rokiem nabiera dodatkowych walorów smakowo/zapachowych, w tym celu każda partia piwa jest oznakowywana rocznikiem na etykiecie. Należy zaznaczyć, że nie każde piwo zyskuje na leżakowaniu, w przeciwieństwie do piw ciemnych, mocno alkoholowych o wysokim ekstrakcie.  Piwa mocno chmielone powinny być degustowane jak najświeższe, ponieważ dość szybko traci na aromacie.
Przechodząc już do degustacji chciał bym zaprosić do przeczytania moich wypocin na temat tego trunku, a poniżej degustacji zamieszczę kilka zdjęć z rowerowego weekendu w Trójmieście, zapraszam.

Skład: słody: dwu rzędowe pale, Munich, cristal, chocolate, black patent, smoke of the Munich malt with                 alder wood
            chmiele: Chinook, Villamette,
            drożdże: White Labs WLP002

Alkohol: 6,5%

Ekstrakt: 16,5%

IBU: 45

Piana: Piana drobno i średnio pęcherzykowa, szybko opadająca do niskiej warstwy w kolorze beżowym.

Kolor: Ciemno brązowy z rubinowymi refleksami

Zapach: Wyraźne zapachy wędzone, które dominują nasze nozdrza. Na drugim planie nuty palone/ ciemnych słodów oraz aromaty dojrzałego piwa czyli wiśniowe, suszonych śliwek. Bardzo przyjemny aromat, zdominowany przez wędzonkę, pobudzający nasze ślinianki do wzmożonej pracy.

Smak: W smaku również wyraźnie wychodząca przed szereg- wędzonka. Słody palone odgrywają już większą role w smak, przez co możemy dostrzec przyjemną kwasowość. Piwo nie jest wytrawne, bardziej w kierunku słodkiego o goryczce na średnim poziomie. Niskie nasycenie dodatkowo wpływa na genialną pijalność. Alkohol nie wyczuwalny, zarówno w smaku jak i aromacie.

Podsumowując: Bardzo dobre piwo, z genialnym bukietem wędzonym. Praktycznie nie ma się do czego przyczepić. Butelka 650 ml błyskawicznie została opróżniona co tylko świadczy o wspaniałej pracy browaru z Alaski. Jak dla mnie, najlepsze piwo wędzone jakie miałem okazję degustować. Życzył bym sobie podobnego efektu w Porterze Bałtyckim. Szczerze polecam.


A na koniec kilka zdjęć z ostatniej wycieczki z cyklu- 'wokół komina' czyli Gdynia-Hel-Gdynia:

Mój wysłużony aczkolwiek wierny kompan podróży